• pojemności zasobnika na ciepłą wodę,
• orientacyjnej powierzchni kolektorów słonecznych,
• dopasowania do odpowiedniego kąta nachylenia powierzchni absorbera,
• liczba kolektorów o określonej powierzchni,
• pozostałe elementy instalacji solarnej.

Pojemność zasobnika zależy od dziennego zapotrzebowania na ciepłą wodę mieszkańców domu. Został przyjęty minimalny standard 40 l ciepłej wody o temperaturze 45^o Celsjusza. Biorąc pod uwagę te same parametry oraz wysoki standard, będzie to 80 l. Pojemność zasobnika powinna się znajdować pomiędzy 1,2 a 1,8 dziennego zapotrzebowania rodziny. Wzór zapotrzebowania będzie więc wyglądał np. 1,2 x liczba osób x liczba dziennego zapotrzebowania na ciepło. Istotnym faktem jest, iż jeśli chcemy, aby w wyposażeniu naszej łazienki znajdowała się wanna z hydromasażem, to nasz zasobnik minimalnie musi mieć pojemność 300 l niezależnie od ilości osób w domu. 

Powierzchnia kolektorów jest określana za pomocą ich standardu pracowania w sprzyjających warunkach atmosferycznych. Absorber jest skierowany dokładnie na południe zazwyczaj pod kątem 40^o. Jeśli nie mam możliwości takiego ustawienia, to również należy to uwzględnić przy obliczeniach. Niemożność ustawienia instalacji solarnej w optymalnej pozycji odbija się niekorzystnie na koszcie inwestycji. Poziom jej skomplikowania jest tak duży, iż najlepiej polecić ją sprawdzonej firmie. W niektórych przypadkach bardziej opłacalne będzie zastosowanie kolektorów próżniowych, aniżeli tradycyjnych kolektorów płaskich. 

Zimą powierzchnia kolektorów słonecznych może zostać pokryta szronem lub śniegiem. Zaletą kolektorów płaskich jest fakt, iż już niewielka ilość promieniowania powoduje roztopienie szronu. Próżnia powoduje, iż szron utrzymuje się na szkle dłuższą chwilę. Oznacza to, iż trzeba wziąć pod uwagę kolektory próżniowe, które zapobiegają takim sytuacjom. W przypadku kolektorów próżniowych szczególnie latem trzeba mieć na uwadze, iż dłuższa nieobecność w domu może spowodować niebezpieczną sytuację. Mianowicie płyn solarny może podgrzać się do temperatury, która będzie w stanie uszkodzić instalację solarną. W przypadku kolektorów płaskich mogą one odprowadzać nadmiar ciepła poprzez swoją obudowę w trakcie nocy.

• Do podgrzewania c.w.u. przyjmuje się, iż szacunkowo instalacja solarna na jednego mieszkańca powinna wynosić między 1 a 1,5 m²,
• Do wspomagania instalacja c.o. przyjmuje się, iż instalacja solarna ma zaspokoić w zakresie instalacji grzewczej 20-30% zapotrzebowania mieszkańców domu,
• Do pogrzewania wody basenowej powierzchnia kolektorów słonecznych powinna zajmować ok. 40% lustra basenu w przypadku basenu krytego oraz 70% w przypadku basenu odkrytego. 

W momencie, gdy znana jest nam już potrzebna powierzchnia kolektorów, to należy się zdecydować, ile sztuk będziemy kupować. Rzadko zdarza się taka sytuacja, iż wielokrotność powierzchni absorbera odpowiada naszym potrzebom. Dobór pozostałych urządzeń niezbędnych w instalacji solarnej należy do eksperta. W Polsce obowiązują stosowne normy, które wskazują wymogi związane z opisem kolektorów słonecznych. Jednocześnie mają one za zadanie wskazać poziom ich produktywności.